Absinthe Helfrich en de pers
Op 22 oktober 2005 duikt onze absint op in De Volkskrant. In een rommelig artikel wordt gesuggereerd dat we een Nederlandse versie van twintigste-eeuwse Tsjechische "absinth" hebben gemaakt, die in de fik gestoken dient te worden. Er kan ook uitstekend mee gekookt worden.
De Gelderlander, 27 oktober 2005:
http://www.gelderlander.nl/regioportal/GLD/1,1478,16225__2929667_,00.html
RTV Rijnmond, 6-8 november 2005:
Dordtse absint even absent
Liefhebbers van absint moeten nog even geduld hebben. Bij de Dordtse distilleerderij Rijneveen ontstond in de ketel een te hoge druk, waardoor het deksel open sprong. De ontsnapte alcoholdamp vloog vervolgens in brand. Dinsdag wordt het productieproces hervat.
Distilleerderij Rijneveen in Dordrecht is de eerste en voorlopig enige legale brouwer in Nederland. Absint is een goedje wat bijna een eeuw op de lijst van verboden dranken heeft gestaan. Begin dit jaar is dit verbod opgeheven en kan absint weer gebrouwen worden. Rondom de drank hangt een zweem van mysterie. Zo zou het waanbeelden teweegbrengen en wordt gesuggereerd dat Vincent van Gogh onder invloed van absint zijn oor heeft afgesneden.
Het recept van de absint komt van Serge Helfrich. Hij heeft na literatuurstudie en werkbezoeken in Frankrijk en Zwitserland een eigen recept gemaakt. De drank bestaat uit anijs, venkel, alsem en de 68% alcohol doet de rest. Absint kan het best in gezelschap gedronken worden. Er hangt dan ook een heel ritueel aan vast. Nadat de drank ingeschonken is drupt ijswater op een suikerklontje boven het glas. Hierdoor verandert de kleur en wordt de drank op smaak gebracht. Absint kent een roemruchte geschiedenis.
Absint is te koop via het internet. Vanaf het eind van de maand is de nieuwe productie weer verkrijgbaar bij de Dordtse slijterij aan de Groenmarkt.
http://www.rijnmond.nl/Homepage/Regionieuws/Nieuws?itemid=31879
Algemeen Dagblad (Drechtsteden), 8 november 2005:
RTL4, 4 in het land, 8 november 2005:
Groene Fee van eigen bodem
Het alcoholische drankje Absint wordt nu ook in Nederland gemaakt. En dat is best bijzonder, want tot vorig jaar was absint nog verboden.
Maar nu mag het drankje dus gewoon gedronken worden. Volgens Pieter Rijneveen uit Dordrecht alle reden voor een absint van eigen bodem.
http://www.rtl.nl/actueel/4inhetland/home/ (video)
Algemeen Dagblad, 9 november 2005:
Dordt Nu, 16 november 2005:
Het Parool, 8 december 2005:
De gifgroene muze
CORRIE VERKERK
Absint. Daar draaide het gisteren om in het Parool Theater. Een avond over mythes, romantiek, misvattingen (je gaat er helemaal niet van trippen) en literaire odes aan 'de groene fee'.
Aan tafel schoven Meindert Burger en Ike Cialona, samenstellers van het boek De gifgroene muze. Absint in de literatuur, en Serge Helfrich, die als eerste Nederlander onlangs een eigen absint op de markt bracht.
Wat het drietal bond in hun passie voor het drankje, waarvan Flaubert ooit opmerkte dat het meer soldaten had gedood dan de bedoeïenen? Voor Cialona was het toch 'de romantiek', de verhalen van dichters en schrijvers, het - tot voor kort - verbodene. ''Toen ik hoorde dat het weer verkocht mocht worden, dacht ik: nu breken mooiere tijden aan.''
Burger liep er - haast letterlijk - tegenaan in Berlijn. In De gifgroene muze beschrijft hij een wonderlijk winkeltje, met op de ruit: Absinth. Er hing een sfeer van 'het vergetene en lang vervlogene' . Hij had er niet van staan kijken als hij magister Hocus Pas persoonlijk achter de kassa had aangetroffen.
En Helfrich? Hij raakte, ook in Duitsland, geïntrigeerd door de daar legale flessen absint. ''Ik dacht eerst: dat is nep, iets voor de jeugd. Maar hij proefde toch. ''Een heel vies merk.'' Maar de belangstelling was gewekt.
Dat je van absint - door de toevoeging van (te veel)thujon - aan het trippen slaat? ''Een leugen die mythe is geworden,'' klonk het aan tafel. ''Een fabeltje,'' aldus Helfrich. Het is gewoon een aperitief, waar hij graag wat glaasjes van drinkt En natuurlijk liefst van eigen merk: Absinthe Helfrich. Want veel wat nu als absint op de markt verschijnt, is die naam, vindt hij, niet waard. Dubieuze rommel uit landen als Tsjechië en Spanje. Echte absint herken je aan de samenstelling: alsem, anijs, venkel en nog wat andere, door de maker verkozen, kruiden. ''En altijd ongesuikerd!''
Absint was ooit niet alleen de drank van kunstenaars, maar ook van 'de gewone man'. Burger: ''De wijn in Frankrijk was heel duur geworden, door de druifluis.'' En zo werd absint de volksdrank, waar iedereen zich aan laafde. Als je er al gek van werd, aldus de kenners, dan kwam dat door allerlei rotzooi die werd toegevoegd. En ja, daar konden grote problemen van komen.
Dat er nu gerust van genoten kan worden bleek ook gisteren, bij het schenken van de Absinthe Helfrich. Er werd goedkeurend genipt, terwijl Cialona en Burger enthousiast voordroegen uit hun bundel, waarin Oscar Wilde absint omschrijft als 'pure poëzie en Charles Cros over zijn absintuurtje dichtte:
Dit uur is glanzend als smaragd / Absint vervult de lucht van geuren/De eetlust stimuleert de kracht / Van neuzen die zich roze kleuren.
Wat opviel was dat slechts weinig Hollandse schrijvers/dichters de bundel hadden gehaald. Die hielden het liever bij jenever.
http://www.parool.nl/parooltheater/verslagen/120805-gifgroenemuze.html
De Limburger, 30 september 2006:
De Limburger, 7 oktober 2006:
<< Terug | Verder >>
| 